Yabancı Devletlerin Sınırlı Yargı ve İcra Muafiyeti

Tez çalışmasının bir kısmı Londra’da International Advanced Legal Studies kütüphanesinde; bir kısmı Hamburg’ta Max Planck Institute for Comparative and International Private Law kütüphanesinde gerçekleşmiştir. Doçentlik tezi olarak Üniversitelerarası Kurul’a sunulmak üzere hazırlanmış olan -Uluslararası Özel Hukukta Yabancı Devletlerin Sınırlı Yargı ve İcra Muafiyeti- isimli çalışmada, Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun’un 49. maddesinde düzenlenen yabancı devlete özel hukuk ilişkilerinden doğan hukukî uyuşmazlıklarda yargı muafiyeti tanınmayacağını öngören sınırlı yargı muafiyeti ilkesi ile Türk hukukunda hakkında doğrudan bir düzenleme bulunmayan sınırlı icra muafiyeti ilkesi ele alınmıştır. Bu çalışmanın amacı, sınırlı yargı ve icra muafiyetine ilişkin olarak Türk hukukunda açıkça düzenlenmeyen, devlet tanımına kimlerin dahil olduğu; devletin yargı ve icra muafiyetinin hangi hallerde söz konusu olacağı; hangi hallerde istisnaların uygulanacağı gibi konularda, bu konuda kapsamlı birer kanuni düzenlemeye sahip olan Amerikan ve İngiliz hukuklarını ve uluslararası teamül kuralı oluşturduğu kabul edilen Yargı Muafiyetine İlişkin Avrupa Konvansiyonu ve Devletler ve Devlet Mallarının Yargı Muafiyetine İlişkin Birleşmiş Milletler Sözleşmelerini temel alarak, değişik hukuk sistemlerini ve uygulamalarını karşılaştırmalı olarak incelemek ve bu inceleme ışığında Türk hukuku bakımından sonuçlara varmaktır.