Günümüzde bilişim suçları, bilgisayar suçları veya siber suçlar olarak adlandırılan suçlarda büyük artış olduğu gözlemlenmektedir. Teknolojinin sağladığı olanakları kullanan suçlular, organize suç grupları veya terörist örgütlenmeler, amaçları doğrultusunda faaliyetlerde bulunmakta ve geleneksel suçlara oranla daha büyük kazançlar elde etmektedirler. Elde edilen kazançların büyüklüğüne rağmen, suçluların tespit edilmesinde yaşanan güçlükler, yine suçluların hızlı hareket edebilmeleri, izlerini yok edebilmeleri ve eylemlerinin sınır aşan boyutları gibi etkenler sayesinde, bu suçlarda etkin soruşturma yapılamadığı da bilinen bir gerçektir. Türk Ceza Hukuku Sisteminde Siber Suçlar başlıklı kitabın yazılmasındaki esas amaç, toplumun hemen hemen tüm kesimlerini ilgilendiren, pek çok kişiyi sadece internete girdiği ve interneti kullandığı için mağdur eden bu suçları detaylı incelemek ve suçlarla mücadelede çözüm önerileri sunmaktır. Çalışma dört ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde siber suçun kapsamı, tanımı, tarihçesi, etkileri ve kategorileri incelenmektedir. Kitapta bilişim suçları yerine, daha kapsayıcı bir tanım olması nedeniyle siber suçlar kavramı tercih edilmektedir. Siber suçların tarihçesi kısmında, özellikle 1960’lı yıllardan sonra, siber alemde yaşanan gelişmeler ve bu gelişmeler doğrultusunda siber suçların gelişimi aktarılmaktadır. Siber suçların etkileri bölümünde, siber suçların sadece ekonomik alanda yaptıkları olumsuz etkiler değil, ulusal güvenliğe ve mağdurların psikolojilerine yaptığı olumsuz etkiler de anlatılmaktadır. Siber suçların kategorileri bölümünde ise Avrupa Siber Suçlar Sözleşmesinin benimsediği kategoriden esinlenilmekte olup, Sözleşmenin benimsediği Bilgisayar Sistemleri ve Verileri Üzerine İşlenen Suçlar, İçerik ile Bağlantılı Suçlar, Telif ve Marka Haklarıyla İlgili Suçlar ve Bilgisayarla Bağlantılı Geleneksel Suçlar başlıklı kategorilere, Birleşik Suçlar adlı yeni bir kategori eklenerek, konu detaylandırılmaktadır. Özellikle siber suçların kategorileştirilmesi konusu, doktrinde halen üzerinde mutabık kalınan bir konu olmayıp, farklı farklı kategorilerin kabul edildiği bir alandır. Dolayısıyla kitapta kabul edilen kategorileştirme çabası da, üzerinde tartışılabilecek ve farklı görüşleri barındırabilecek bir çabadır. Bu konuda bir tartışma ortamı sağlayacaksa ve yeni fikirlerin ortaya çıkmasına yardımcı olacaksa, kitap amacına ulaşmış demektir. Kitabın ikinci ana bölümü, siber suçla mücadele konusunu içermekte olup, iki alt başlıkta konu anlatılmaktadır. İlk olarak siber suçla mücadelede yaşanan güçlükler sıralanmakta olup, uluslar arası işbirliğinin eksikliği, geleneksel suç soruşturma yöntemlerinin yetersizliği, internet kullanıcı sayısındaki artış, sistemin dinamikliği ve otomasyon özelliği bu bölümde detaylandırılmaktadır. İkinci alt başlıkta ise, siber suçla mücadelede yapılması gerekenler sıralanmaktadır. Siber suçlar ile ilgili yasal düzenlemelere gidilmesi, etkin soruşturma yöntemlerinin geliştirilmesi, siber altyapıların güçlendirilmesi, toplumsal farkındalığın artırılması, irtibat noktalarının belirlenmesi ve uluslar arası işbirliğinin geliştirilmesi siber suçlarla mücadelede yapılması gerekenler olarak belirlenmekte ve konular örnekleriyle anlatılmaktadır. Siber suçların sınır aşan özelliği nedeniyle, uluslar arası işbirliği ayrıca önemli bir konu olup, kitabın üçüncü ana bölümü bu konuyla ilgilidir. Siber suçların meydana getirdiği devasa ekonomi, uluslararası alanda işbirliğini zorunlu kılmış ve bu yolda çalışmalar yapılmışsa da, istenen seviyeye gelinmediği görülmektedir. Bu bölümde G8 ülkelerinin, OECD’nin, Birleşmiş Milletlerin, Karayipler Topluluğunun, Commonwealth Topluluğunun, Arap Birliğinin ve İnterpolün siber suçlar konusunda yaptığı girişimler kronolojik sırayla aktarılmaktadır. Yine bu bölümde Avrupa Siber Suçlar Sözleşmesine detaylı olarak yer verilmektedir. Bu sözleşmenin siber suçlar alanında, diğer ülkeler yönünden referans sözleşme olması, siber suçlar konusunu pek çok yönüyle ele almakta olması ve ülkemizin de bu sözleşmeye taraf olması nedeniyle, Siber Suçlar Sözleşmesinin detaylı bir incelemesi yapılmaktadır. Kitabın son bölümünde, Türk Ceza Hukuku Sisteminde Siber Suçlar anlatılmaktadır. Bilindiği üzere Türk Ceza Kanununda Bilişim Suçları başlığı altında TCK 243, 244, 245, 245/A ve 246. Maddelerine yer verilmektedir. Konuyla ilgili eserlerin tamamında da bilişim suçlarının incelenmesi, Türk Ceza Kanunu paralelinde yapılmaktadır. Bu kitapta ise, siber suçlar beş ayrı kategoriye ayrıldığından, Türk Ceza Kanununun benimsediği sistemden uzaklaşılmak durumunda kalınmış ve her kategori içerisine giren ceza kanunu hükümleri, o bölüm içerisinde anlatılmıştır. Konuyu farklı bir yönüyle ele alması bakımından, çalışmam eleştirilere ve görüşlere açıktır. Nitekim siber suçların zaman içinde değişkenlik gösterebilmesi, yeni teknolojik gelişmelere bağlı yeni suç tiplerinin ortaya çıkması, suçların kategorileştirilmesinde de değişikliğe gidilmesini gerektirebilecektir. Bu kitabın alt yapısının oluşturulmasında, gerekli kaynakların taranmasında, yurt dışında araştırma ve çalışma olanaklarının sağlanmasında ve kitabın yazımında katkısı olan kişi ve kurumlara teşekkürü bir borç bilirim. Öncelikle yurt dışında çalışma imkanı veren ve maddi yönden destek sağlayan TÜBİTAK yetkililerine teşekkür ederim. Bu kitap TÜBİTAK sayesinde yayınlanmakta ve okurlara sunulmaktadır. TÜBİTAK’ın desteğinin belirlenmesinden sonra, yurt dışında çalışmama izin veren ve bu anlamda önümü açan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Sayın Mehmet Akarca’ya ve Adalet Bakanlığının çok değerli üst düzey bürokratlarına, bana verdikleri destek ve izin nedeniyle teşekkür ederim. Almanya’da yaptığım çalışmamda fikirleriyle ve hoş görüsüyle bana destek olan Prof. Dr. Osman İsfen’e; kitabın yayımında emek sarf eden, kapak tasarımını yapan, kitabın okurlara ulaşmasını sağlayan Adalet Yayınevi çalışanlarına da ayrıca teşekkür ederim. Kitabın konuyla ilgilenen tüm toplum kesimlerine katkı sağlaması dileğiyle.