Kitle İletişim Hukuku

Günümüzde hızla gelişen teknolojinin, kitle iletişimi alanında da ciddi bir değişim ve dönüşümü beraberinde getirdiği yadsınamaz bir gerçektir. Bu durum bu alandaki yasal düzenlemeleri de yetersiz kılmaktadır. Başta suçlar olmak üzere kişilik haklarını ihlal eden birçok haksız fiilin artık internet ortamında gerçekleştirilmekte olduğu gözlenmektedir. Bu bakımından kitle iletişim hukuku ile bilişim hukuku adeta iç içe geçmekte ve bu alanların önemi her geçen gün artmaktadır. Öyle ki kitle iletişim hukukuna yönelik yasal düzenlemeler sadece hukuk öğrencileri bakımından değil, iletişim fakültesi öğrencileri veya herhangi bir sosyal medya kullanıcısı için dahi oldukça önemli hale gelmiştir. Kitle İletişim Hukuku adlı bu kitabımızın 2018 yılındaki ilk baskısının kısa bir sürede tükenmiş olması, Hukuk Fakültelerinde ve İletişim Fakültelerinde seçimlik veya zorunlu ders kapsamında okutulan İletişim Hukuku dersi için kaynak kitap sayısının oldukça az oluşu, kitabımızın güncellenmiş yeni baskısının öğrencilerin istifadesine sunulması ihtiyacını doğurmuştur. Eserimizin bu baskısında kitabın tamamı yeniden gözden geçirilerek güncelleştirilmiştir. Bu kapsamda yeni Yargıtay kararları ilgili kısımlara işlenmiş ve literatürdeki yeni eserler incelenerek kitabın bazı başlıkları genişletilmiştir. Eserimizin ilk baskısından bu yana belki de bu alanda yapılan en çarpıcı düzenleme 8.10.2022 tarihli ve 31987 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7418 sayılı Basın Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 29. maddesiyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’na eklenen m.217/A’da yer verilen “Halkı Yanıltıcı Bilgiyi Alenen Yayma Suçu” düzenlemesi olmuştur. Maddenin gerekçesinde de belirtildiği üzere demokratik toplumun en temel gerekliliklerinden olan ifade özgürlüğünün sınırsız olması düşünülemez. Bu alanda mutlaka birtakım yasal düzenlemelere ihtiyaç olduğu izahtan varestedir. Ancak bu düzenlemelerde ceza hukukun temel prensipleri ve bu bağlamda özellikle belirlilik ilkesinin nazara alınması ve ifade hürriyeti gibi nerdeyse yaşam hakkından sonraki en önemli haklardan birinin kullanılmasında kişilerde endişe yaratacak düzenlemelerden kaçınılmalıdır.