Karşılaştırmalı Hukukta Anayasal Bir Hak Olarak Kişisel Verilerin Korunması Hakkı

Kuşkusuz küreselleşen dünyada verilerin hukuka uygun bir standart dahilinde üretilmesi, korunması, saklanması ve aktarılması hususu oldukça önem arz etmektedir. Avrupa Birliği ülkelerinde kişisel veri hukuku alanında akademik ve uygulama içerikli birçok çalışma gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda 1970’li yıllardan bugüne Avrupa Birliği üyesi ülkelerde birlik kapsamında birçok hukuki düzenleme mevzuat yapılarak kişisel verilerin korunması hukukunun çerçevesi oluşturulmuştur. Avrupa Birliği’nde bu konudaki hukuki düzenlemeler incelendiğinde, veri koruması ilk başlarda mahremiyet alanında özel hayatın korunması şeklinde değerlendirilmiştir. Zaman içerisinde içtihatlar ile özel hayatın kapsamı kişisel verilerin korunmasını kapsayacak şekilde genişletilmiştir. Sonrasında kişisel verilerin korunması hakkı özel hayatın gizliliğinin korunması hakkından bağımsız bir hak olarak kabul edilmiş ve günümüzde Avrupa’da Veri Koruma Tüzüğü (GDPR) kapsamında düzenlenmiştir. Bununla birlikte, özel hayatın gizliliğinin korunması hakkı ile kişisel verilerin korunması hakkının örtüştüğü durumlar ortaya çıkabilir. Bu hakların örtüşebildiği durumların bulunması, bu hakların aynı olduğu anlamına gelmemektedir. Sonuç olarak günümüzde kişisel verilerin korunması hakkı ile özel hayatın gizliliğinin korunması hakkı ayrı haklardır.

Türkiye’de 2016 yılında 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu’nun yürürlüğe girmesiyle birlikte kişiler ve kurumlar nezdinde kişisel verilerin korunması kapsamında Kanun’a uygun düzenlemeler yapma gerekliliği söz konusu olmuştur.