4857 SAYILI İŞ KANUNU ŞERHİ 1475 SAYILI İŞ KANUNU ŞERHİ (MD. 14-KIDEM TAZMİNATI) 5521 SAYILI İŞ MAHKEMELERİ KANUNU ŞERHİ 5953 SAYILI BASIN İŞ KANUNU ŞERHİ 854 SAYILI DENİZ İŞ KANUNU ŞERHİ 6356 SAYILI SENDİKALAR VE TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİ KANUNU ŞERHİ 6331 SAYILI İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KANUNU ŞERHİ 6098 SAYILI TÜRK BORÇLAR KANUNU İLGİLİ MADDELERİ ŞERHİ
İş Hukuku, hem özel hukuk hem de kamu hukuku yönü olan, insan odaklı, karma ve dinamik bir hukuk dalıdır. İş Hukukunun bu özelliği nedeniyle bu konudaki yasal düzenlemelerin tek bir çatı altında birleştirilmesi zor olduğundan, yasa koyucu, işçi ve işverenin sıfatı, çalışma koşulları, iş ilişkilerinin ve uyuşmazlıkların çözüm şekillerinin farklı yöntemlere tâbi oluşu ve diğer nedenleri gözeterek, İş Hukukunda, çalışan ağırlıklı ve birden fazla kanun yapma sistemini benimsemiştir. İş ilişkilerinde uygulanan ve hâlen yürürlükte olan başlıca kanunlar; 4857 sayılı İş Kanunu, 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14. maddesi, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu, 5953 sayılı Basın İş Kanunu, 854 sayılı Deniz İş Kanunu, 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu, 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu ile genel kanun niteliğindeki Borçlar Kanunu’nun ilgili hükümleridir.
İş ilişkilerini düzenleyen en kapsamlı ve temel nitelikteki özel kanun, hâlen yürürlükte olan 4857 sayılı İş Kanunu’dur. 4857 sayılı İş Kanunu, bireysel iş ilişkileri ile bunlara bağlanan sonuçları düzenleyerek, kendi kapsamına aldığı ve almadığı iş ilişkilerini açıkça belirtmiştir. Bu nedenle kitabın ilk bölümünde bu Yasaya yer verilerek, 4857 sayılı İş Kanunu’nun maddeleri; madde gerekçeleri ile birlikte öğretideki görüşler ve yargı kararları ışığında ayrıntılı olarak incelenmiş, okuyucunun kıyaslama yapması için diğer yasalardaki düzenlemelere yer verilmiş, madde açıklamalarının sonuna yakın tarihli Yargıtay kararları işlenmiştir. Bölümde ayrıca, ilgili madde metinlerinden hemen sonra uygulamada önemli yer edinen bazı yönetmeliklere de yer verilmiştir. Kitabın ikinci bölümü; hâlen yürürlükte olan ve kıdem tazminatını düzenleyen 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14. maddesi, maddenin yorumu ve açıklamalarla, kıdem tazminatı konusunda yakın tarihli Yargıtay kararlarından oluşmaktadır. Kitabın üçüncü bölümü; 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu, Kanunun yorumu ve açıklamalarla yakın tarihli usule ilişkin Yargıtay kararlarından oluşmaktadır. Kitabın dördüncü bölümünde, basın çalışanlarının iş ilişkilerini düzenleyen 5953 sayılı Basın İş Kanunu’na yer verilmiştir. Bu bölümde, Yasa maddeleri ile maddelerin hemen altında yakın tarihli Yargıtay kararları bulunmaktadır. Kitabın beşinci bölümünde, gemiadamlarının iş ilişkilerini düzenleyen 854 sayılı Deniz İş Kanunu’na yer verilmiştir. Bu bölümde, Yasa maddeleri ile maddelerin hemen altında yakın tarihli Yargıtay kararları yer almaktadır. Kitabın altıncı bölümünde, yakın tarihte yürürlüğe giren ve toplu iş ilişkilerini düzenleyen 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’na yer verilmiştir. Bölümde, Yasa maddeleri ile önceki kanunlar döneminde ve bu Kanun dönemindeki Yargıtay kararlarına yer verilmiştir. Kitabın yedinci bölümünde, yakın zamanda yürürlüğe giren ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun bazı maddelerini yürürlükten kaldıran 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’na yer verilmiştir. Bu bölümde, Yasa maddeleri, Yasanın yorumu, iş kazlarından doğan tazminat ve rücu alacakları açıklanmış olup, açıklamaların sonunda yakın tarihli Yargıtay kararları bulunmaktadır. Son bölümde ise, genel kanun niteliğinde olup, özel kanunlarda yasal boşluk bulunan hâllerde ve iş ilişkilerinde mahiyeti elverdiği ölçüde uygulanabilen 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun iş ilişkileri ile ilgili maddelerine ve söz konusu maddelerle ilgili yakın tarihli Yargıtay kararlarına yer verilmiştir. Bu eserin amacı, iş ilişkilerinde uygulanan ve hâlen yürürlükte olan İş Kanunlarını ve ilgili mevzuatı bir arada toplayarak okuyucunun söz konusu Yasalara ve bu Yasalarla ilgili yakın tarihli yargısal içtihatlara tek bir kaynak altında ve kolayca ulaşmasına yardımcı olmak, özellikle akademik çalışma yapanlar ve uygulayıcılar için içtihat kaynağı sağlamak, İş Hukuku öğretisine katkıda bulunmaktır.