Havayolu Uçuş Personelinin Hizmet Sözleşmesinin Feshinden Kaynaklanan Tazminatlar

4857 Sayılı İş Kanunu’nun 4/a maddesiyle, İş Kanunu’nun uygulanmayacağı istisna meslek grupları arasında yer alan hava taşıma işleri, çalışma koşullarındaki farklılıklardan ötürü, sektörün ihtiyacına cevap verecek bir düzenleme yapılmak üzere İş Kanunu kapsamı dışında bırakılmıştır. Sektörün büyümesi ve ihtiyacın artmasıyla beraber muhtelif kereler Hava İş Kanunu Tasarıları hazırlanmış olsa da bunlardan hiçbiri sadece bir tasarı olmaktan öteye geçememiştir. Böylelikle, hava taşıma işlerinde çalışan binlerce işçinin sosyal ve ekonomik hakları da daima Borçlar Kanunu’nun hizmet sözleşmesiyle ilgili hükümleri kapsamında işverenle yaptıkları sözleşme hükümleriyle sınırlı kalmıştır. Hava taşıma işlerinde çalışanlar, 1 Temmuz 2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 434. ve 438. maddeleri kapsamında birtakım haklar elde etmişlerdir. Bununla birlikte, gerek sektörün spesifik çalışma ve ücretlendirme şartlarına tabi oluşu gerekse yeni Türk Borçlar Kanunu’nun söz konusu yoruma açık hükümlerinin yüksek yargı kararlarıyla yeni yeni şekilleniyor olması nedeniyle uygulamada halen birtakım sıkıntılar yaşanmaktadır.

Bu çalışmada, 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’na tabi çalışanların hizmet sözleşmelerinin feshinden kaynaklanan tazminat hakları, havayolu uçuş personelinin özelinde ele alınmıştır. Bu doğrultuda, özellikle, Yargıtay ve Bölge Adliye Mahkemeleri’nin uçuş personeli ile havayolu arasındaki uyuşmazlıkları ve bunlar hakkındaki Yerel Mahkeme kararlarını ne şekilde değerlendirdiği, Kanun’daki ilgili hükümlerin hangi amaç ve anlam doğrultusunda yorumlanması gerektiği, içtihatlarla da desteklenerek anlatılmış ve uygulamada karşılaşılan sorunlara çözüm önerileri getirilmeye çalışılmıştır.