Ceza Muhakemesinde Arama ve El Koyma (Yargıtay İçtihatları Çerçevesinde)

Ceza muhakemesi sürecinde maddi gerçeğe ulaşmak, adil ve doğru bir yargılama yapabilmek adına önemli bir hedeftir. Bu hedefe ulaşabilmek için delillerin karartılmasını önlemek ve hükmün uygulanabilmesini sağlamak amacıyla çeşitli koruma tedbirlerine başvurulmaktadır. Bu tedbirler, bireylerin hak ve özgürlüklerine müdahale edebilme potansiyeline sahip olduğu için, kanunlarla belirlenen sınırlar içinde ve hukuka uygun bir şekilde uygulanmalıdır. Koruma tedbirleri, yalnızca ceza muhakemesi hukukuna özgü değildir; aynı zamanda idare ve medeni hukuk gibi diğer hukuk dallarında da kullanılmaktadır.

Bu çalışma, arama ve el koyma tedbirlerini ceza muhakemesi hukuku çerçevesinde ele almakta, uygulamada karşılaşılan hukuki sorunları tespit etmekte ve Yargıtay içtihatları ışığında değerlendirmeler sunmaktadır. Çalışmanın ilk bölümünde, koruma tedbirlerinin genel çerçevesi ele alınarak, hukuki dayanakları ve sınırlamaları incelenmiştir. İkinci bölümde, arama tedbiri, uygulanma usulleri ve hukuka aykırı uygulamaların doğurduğu sonuçlar detaylandırılmıştır. Son bölümde ise, el koyma tedbiri Yargıtay kararları ışığında değerlendirilmiştir.

Arama ve el koyma tedbirlerinin hukuka aykırı uygulanması, delil yasaklarına ve temel hak ihlallerine yol açabilmekte, adil yargılanma hakkını zedeleyebilmektedir. Bu nedenle, çalışmamız, ilgili mevzuat, yargı kararları ve öğretideki görüşler çerçevesinde kapsamlı bir değerlendirme yaparak, uygulamacılara ve hukukçulara pratik bir rehber sunmayı amaçlamaktadır.